Herstel van een burn-out kan een tijdje duren. Wanneer je al een periode in een burn-out zit, wil je zo spoedig mogelijk herstellen maar zolang je er nog middenin zit, lijkt het eindeloos te duren voor je weer wat energie terugkrijgt. Hoelang duurt dit nog? En wat is normaal? Op zich zijn er wel wat richtlijnen voor.
Als je kijkt naar de algemene richtlijnen dan zou een burn-out gemiddeld een half jaar duren, maar in de praktijk blijkt dit niet altijd zo te zijn. Niet iedereen herstelt even snel of langzaam. In dit artikel leggen we je uit waarom dit zo is.
Om je herstel zo optimaal mogelijk te laten verlopen is het noodzaak dat je gaat kijken hoe de burn-out is veroorzaakt. Dit kan meerdere redenen hebben. Hoe is de bereidheid van een werkgever om dingen op te lossen? Hoe vast zit je in je persoonskenmerken? Hoe is de begeleiding? En hoe ernstig was de burn-out en waren de symptomen? Vervolgens moet je gaan kijken naar welke dingen je veel energie kosten en waar je de energie weer uit haalt. Zo is werk bijna altijd een onderdeel van het ontstaan van de burn-out en kunnen je kinderen je juist energie geven. Deze krijgen dan een rol in het herstel van de burn-out.
Ook voor Iris bleek dit het geval. Iris hield veel ballen hoog. Ze zorgde voor het huishouden, werkte fulltime, combineerde dit met een studie, stond altijd klaar voor vrienden en familie als die steun nodig hadden en probeerde wat op haar gewicht te letten door regelmatig te sporten. Alles bij elkaar werd het teveel toen er een aantal tegenslagen zich voor deden waaronder de dood van haar moeder en de rompslomp rondom de erfenis. Het kaartenhuis viel in elkaar en in dat kleine momentje tussen huis en werk, onderweg, stond het huilen haar nader dan het lachen. Wat nu de precieze druppel was die de emmer deed overlopen? Het naderende eindigen van haar arbeidscontract en niet meer de energie kunnen opbrengen om te gaan solliciteren. Maar thuis opladen, ook dat ging niet en ’s nachts lag ze te malen. Hoe te voorkomen dat ze uit zou vallen met en burn-out?
Iris besloot om ons op haar advies van de werkgever te benaderen om een beeld te krijgen van waar ze stond. Ze ging aan de slag met onze tips en aanbevelingen en volgde ons 100-dagen hersteltraject. Zo werd ze gevraagd om na te denken over waar ze nu energie van kreeg, te leren relativeren en vaker nee te zeggen. Want nee zeggen tegen een ander, is ja zeggen tegen jezelf.
Het is van belang om op tijd te signaleren waar de mogelijkheden en de belemmeringen voor jou liggen en te weten wie jouw hulplijnen zijn. Dat kan een naaste zijn, een coach, een familielid, fijne collega, noem maar op. Omdat Iris een traject bij Bye Bye Burnout mocht volgen van haar werkgever, kon zij haar problemen bespreekbaar maken. Ze kreeg motiverende en oplossingsgerichte coaching en de spiegel werd ook meermaals voor haar neus gehouden. Hierin was het de bedoeling dat er verder werd gekeken dan het stellen van diagnoses, maar meer naar ‘waar sta ik nu?’, activatie en naar dingen waar ze wél invloed op kan uitoefenen.
Inmiddels heeft Iris weer plezier in haar werk: “Door bewust meer rustmomenten in te lassen, ben ik energieker en zit ik in een positievere flow. Ik merk dat ik de baas ben over mijn planning en minder geleefd wordt. Er is weer ruimte om na te denken. Daar kwam ik voorheen niet aan toe toen ik puur aan het overleven was.” Bye Bye Burnout hielp Iris het juiste evenwicht te vinden tussen belasting en belastbaarheid. En omdat ze hetgeen ze bij Bye Bye Burnout levenslang kan toepassen heeft ze altijd een goed vangnet om op terug te vallen.