Alles leek lekker te beginnen deze week maar plots kan dat zo ineens veranderen. Dit zul je vast wel herkennen of niet? Het ene moment gaat alles van een leien dakje en het volgende moment is er gedoe en blus je brandjes.
Het ging om de gezondheid van een medewerker die bij ons in een hersteltraject zit. Bij een van onze 100 dagen trajecten zijn er complexe privé zaken (waaronder een stuk rouwverwerking) aan de orde gekomen temidden van dit traject. Tevens is er ook een wisseling van Management en HRM binnen de organisatie van onze opdrachtgever geweest met allemaal nieuwe aanspreekpunten. Je kunt je vast wel voorstellen dat zoiets ingrijpend genoeg is voor een werknemer naast het hebben van een burn-out.
Onze coaches zijn zeer kundig zijn en dit kunnen zij als geen ander in goede banen leiden. Zij weten exact wat ze moeten doen en daar heb ik al jaren het volste vertrouwen in en nog nooit problemen mee gehad.
Dit 100 dagen traject liep tegen het einde en ik ben in overleg gegaan met de coach en gekeken waar de werknemer & werkgever nu het meeste baat bij hebben. Dit traject had eigenlijk naast onze reguliere after-care nog een paar sessies extra nodig vanwege de heftige rouwverwerking waar we mee werden geconfronteerd. Dus ik even gebeld met de werkgever en uitgelegd wat de situatie is. Werkgever was absoluut ok met het doen van een goed voorstel want die zag zelf ook wel in dat extra hulp verstandig was. Uiteraard heb ik een goed voorstel met een scherpe prijs gedaan.
Reactie van de werkgever: ja, de leidinggevende van de werknemer zit niet echt te wachten op een vervolg omdat het nu lang genoeg geduurd heeft met rouwen en die burn-out… Je slikt in wat er eigenlijk door je heen gaat en denkt echt: hoor ik dit nou goed?? Serieus zeg ie dit nou hardop?? Ons aanbod was qua kosten nog niet eens 1% van de kosten van een daadwerkelijke burn-out en je medewerker is dan gewoon helemaal op en top voorzien van de best passende hulp en notabene bij iemand die hij vertrouwd! Juist nu is dat zeker prettig voor hem. En ja, ik kan in niemand zijn portemonnee kijken, maar ik besef wel dat een langdurig zieke werknemer vele malen duurder is en zeker iemand die nog maar net aan het herstellen is van een burn-out en dan dit er nog bovenop. Dat zijn mensen die echt nog in een heftige situatie zitten en een groter risico lopen m.b.t. een terugval. Hun factor op terugval mag je rustig keer 4.2 doen! Wat kost dat dan allemaal wel niet…
Het moeilijke is alleen dat wij veel contact hebben met de werknemer en de Arboarts en wij een goed zicht hebben op de situatie van de werknemer. De werkgever moet – soms gevoelsmatig – maar naar ons advies luisteren en zijn portemonnee trekken. Ja, dat zoiets niet lekker voelt begrijp ik als geen ander, maar bel mij gewoon en dan kan ik het je uitleggen. Uiteraard sta ik je graag te woord, je kent me! Mijn missie is namelijk niet om jou geld uit je zak te kloppen, maar om je te behoeden voor een grotere kostenpost!
Want weet je, wij doen wat wij goed kunnen en dat is jou voorzien van een goed advies voor je medewerkers om ze uit een burn-out te houden of ze juist goed en kundig te herstellen en jij doet binnen jou organisatie datgene wat jij het beste kan. En dat is volgens mij heel goed je eigen organisatie aansturen! Als we dan met zijn allen ons en mijn werk gaan zitten doen, dan loopt de boel een beetje in de soep en dat wil ik absoluut niet! Zeker niet omdat (en daar is ie weer): https://www.byebyeburnout.nl/burn-out-kost-120-000-euro/ en voor dat geld kun je zoveel andere leuke en nuttige dingen doen!
Volgende week weer een nieuw prachtig schrijfsel! Ik denk dat ik het dan maar eens ga hebben over succesvol zijn.
Hierbij alvast wat leesvoer: https://www.byebyeburnout.nl/succes-wat-is-het-een-long-read-voor-de-zomer/