Burn-out op de werkvloer blijft ons bezig houden

Vorige week ging mijn nieuwsbrief over rouwverwerking op de werkvloer en dat heeft nogal wat stof doen opwaaien. Heb je m gemist? https://www.byebyeburnout.nl/rouwverwerking-en-burn-out-op-de-werkvloer/
Er valt op de werkvloer in ieder geval nog veel te verbeteren. Bij voorbaat alvast mijn excuus voor de toonzetting, maar deze week zet ik m scherp en lekker direct neer! Oh ja, en hij is dik 1000 woorden dus ga er maar voor zitten!

Feedback

Goeie feedback waar ik echt heel erg dankbaar voor ben. Mensen vinden het fijn dat ik met mijn schrijfsels een stuk bewustzijn breng over burn-out en de gerelateerde zaken waar je mee te maken kan krijgen. Er worden ook vragen gesteld waarom ik bijvoorbeeld de verantwoordelijkheid leg bij de werkgever. Dat misverstand wil ik even de wereld uit helpen.

Schuldige

Uiteraard is een burn-out niet “de schuld” van de werkgever. Het ligt echt een stuk genuanceerder en daar zal ik in een toekomstig blog meer over vertellen. Iedere samenwerking is tweeledig. Jij moet een goede werkgever zijn en de werknemer moet goed werknemer schap tonen. Dat is vanzelfsprekend. Echter, zo makkelijk werkt het niet altijd in de praktijk. Een soort 50 shades of grey kunnen we hier zeker toepassen. Voor wie niet weet wat ik bedoel met 50 shades of grey, dan zou ik dat zeker even googelen.

Verdriet

Mensen vinden het verdrietig wat deze werknemer heeft moeten meemaken. Ja, dat is het zeker, maar het is niet automatisch gezegd dat de leidinggevende dan direct een idioot is. Dan stellen we m net even te zwart / wit. Specifieke aandacht in lastige situaties is soms noodzakelijk. Maar, omdat het op de werkvloer er soms (vaak) nogal weerbarstig aan toe gaat, kan dat niet altijd. Empathie en integer handelen behoren zeker tot de kernkwaliteiten van een manager, maar niet iedereen is omdat die manager is daar ook automatisch goed in. 

Opleiding

Werkgevers hebben soms geen idee hoeveel invloed hun handelen heeft op zieke werknemers. Leidinggevenden onderschatten dit ook enorm. Zelf zou ik het fijn vinden als leidinggevenden hierin regelmatig opfriscursussen over krijgen/volgen. Desnoods individuele coaching. In deze specifieke situatie lijkt het namelijk alsof de leidinggevende ervaringen uit het verleden meeneemt naar het hier en nu en niet kijkt naar het probleem burn-out in combinatie met rouw. Het probleem ligt hier namelijk echt dieper en breder dan “ziek thuis zijn”.

Autonomie

Om ons herstel traject tot een succes te laten komen is een stuk eigen autonomie nodig. Dat geld voor zowel de werknemer/coach relatie als wel tussen mij & jou. Ik communiceer altijd helder wat ik van je nodig heb of van je verwacht en daardoor krijg ik dat andersom ook altijd terug. Heerlijk!

Bottom line willen we allemaal namelijk hetzelfde: dat de werknemer niet meer ziek is. En of we dit nou aanvliegen met een heel stuk over kostendaling, productiviteitsverlies, autonomie of wat dan ook: het doel is hetzelfde. Beter maken en alle betrokken partijen optimaal helpen!

Wij zijn overigens geen partij die trainingen naar binnen komt schuiven hoor. Wij brengen kwaliteit die passend is bij de situatie waar jij mee te maken hebt. Soms is dat dus ook nee zeggen omdat wij hetgeen jij zoekt niet kunnen of aanbieden. En soms is dat dus ook op tijd aangeven dat er meer begeleiding nodig is. Ook dat is een stuk autonomie en draagt bij aan ons succes. Wij willen namelijk niet iedereen helpen, maar de mensen die wij kunnen helpen het daarbij op een goede manier doen. En dat, dat is een groot verschil.

Overigens heb ik “nee zeggen” wel moeten leren hoor. In de begin jaren van Bye Bye Burnout was ik blij met iedere klant want dat betaalde de rekeningen. Nu verwijs ik heel vaak door naar andere partijen die voor een bepaald vraagstuk passender zijn. En dat heeft zeker ook met autonomie te maken. Ik wil namelijk met mijn bedrijf op een correcte wijze groeien en tegelijkertijd groei ik zelf ook in mijn rol als directeur. Ik investeer veel in opleidingen en cursussen. Kwaliteit is namelijk in mijn business (en ik doe de aanname ook in de jouwe) het allerbelangrijkste!

Centjes

Wat ook gevraagd is n.a.v. het artikel is waarom de werkgever onze trajecten betaald en dat niet direct door de werknemer (of particulier) gedaan kan worden. Ja, dat is heel simpel: wij hebben de werkgever als klant en daar focussen wij op. De werknemer kan ook klant worden bij ons, maar doorgaans zeggen wij zelf al dat de meeste werkgevers ons traject wel willen vergoeden. En vergoeden ze niet, dan kunnen we daar altijd over in gesprek met werkgevers omdat ik ook weet dat zieke werknemers duur zijn en je hebt al genoeg kosten. Van mijn part tref je met je medewerker een studiekosten regeling m.b.t. ons herstel traject. Dat staat je echt helemaal vrij. Hoe jij intern dan je facturatie regelt moet je helemaal zelf weten. Dat gaat mij niets aan.

Mensen vragen ook of het niet gevaarlijk is dat de werkgever betaald omdat je op die manier een afhankelijkheidsrelatie creëert. Nou, dat lijkt me niet. Ik zie het juist als een perfect voorbeeld van goed werkgeverschap en zo ziet het UWV dat ook. Daardoor laat je al goede wil zien en kun je grote boetes voorkomen als je met Wet Poortwachter te maken hebt.

Succes

Overigens zou ik het deze week met je hebben over succes, maar I am my own boss en ik vond dit net even wat belangrijker! Gaan we een andere keer wel over succes schrijven.

Huiswerk

Deze week trouwens wel een huiswerk voor je: Hoe zou jij dit aangepakt hebben? Zou jij als je een medewerker al een burn-out herstel traject cadeau hebt gedaan, dan ook nog extra sessies afnemen voor rouwbegeleiding? En ik verwacht geen politiek correct antwoord van je hoor! Al zeg je me: ik heb al genoeg geld in hem gestopt en ik heb geen geldboom op mijn rug groeien.. Dat mag je mij allemaal mailen! Ik heb liever de waarheid dan een mooi verhaal!

Benieuwd naar je reactie! Fijne week!

Bonustip

Ga iets leuks doen! Je weet nooit wat er kan gebeuren namelijk! Dat is wel de les die ik hieruit heb gehaald. Vandaar dat ik aan het golfsurfen ben op het moment dat jij dit leest! To be fair: poging tot golfsurfen en er is ook nog eens code geel voorspelt…